امام علي(ع):
المُنتَظِرُ وَقتَ الصَّلاةِ بَعدَ الصَّلاةِ مِن زُوّارِ اللَّهِ عزّ وجلّ، وحَقٌّ عَلَى اللَّهِ تَعالى أن يُكرِمَ زائِرَهُ، وأن يُعطِيَهُ ما سَأَلَ .
آن كه رسيدن وقت نماز [ديگر] را پس از نمازى انتظار مىكشد، از زائران خداوند عزّ وجلّ است و بر خداوند متعال رواست كه زائرش را گرامى دارد و هر چه مىطلبد، به او بدهد .
خصال : ص ۶۳۵ ح ۱۰
شناخت‌نامه نماز ج ۲ص ۵۶۲
امام رضا(ع):
في الصَّلاةِ تَوقيرٌ لَهُ وتَبجيلٌ وخُضوعٌ مِنَ العَبدِ إذا سَجَدَ، والإِقرارُ بِأَنَّ فَوقَهُ رَبًّا يَعبُدُهُ ويَسجُدُ لَهُ .
در نماز، بزرگداشت و گراميداشت خداوند، و فروتنى بنده هنگام سجده است و اقرار به اينكه بالاتر از او، پروردگارى است كه به عبادتش مىپردازد و برايش سجده میكند .
بحار الأنوار: ج ۶ ص ۱۱۳ ح ۶
شناخت‌نامه نماز: ج۱ ص۱۲۴