امام علي(ع):

المُنتَظِرُ وَقتَ الصَّلاةِ بَعدَ الصَّلاةِ مِن زُوّارِ اللَّهِ عزّ وجلّ، وحَقٌّ عَلَى اللَّهِ تَعالى‏ أن يُكرِمَ زائِرَهُ، وأن يُعطِيَهُ ما سَأَلَ .

آن كه رسيدن وقت نماز [ديگر] را پس از نمازى انتظار مى‏‌كشد، از زائران خداوند عزّ وجلّ است و بر خداوند متعال رواست كه زائرش را گرامى دارد و هر چه مى‌‏طلبد، به او بدهد .

خصال : ص ۶۳۵ ح ۱۰

شناخت‌نامه نماز ج ۲ص ۵۶۲

امام رضا(ع):

في الصَّلاةِ تَوقيرٌ لَهُ وتَبجيلٌ وخُضوعٌ مِنَ العَبدِ إذا سَجَدَ، والإِقرارُ بِأَنَّ فَوقَهُ رَبًّا يَعبُدُهُ ويَسجُدُ لَهُ .

در نماز، بزرگداشت و گراميداشت خداوند، و فروتنى بنده هنگام سجده است و اقرار به اينكه بالاتر از او، پروردگارى است كه به عبادتش مى‏‌پردازد و برايش سجده می‌‏كند .

بحار الأنوار: ج ۶ ص ۱۱۳ ح ۶

شناخت‌نامه نماز: ج۱ ص۱۲۴