حضرت علی(ع):

ألا وإنَّ إمامَكُم قَدِ اكتَفى مِن دُنياهُ بِطِمرَيهِ ، ومِن طُعمِهِ بقُرصَيهِ، ألا وإنَّكُم لا تَقدِرونَ عَلى ذلِكَ ولكِن أعينوني بِوَرَعٍ وَاجتِهادٍ، وعِفَّةٍ وسَدادٍ.

بدان كه پيشواى شما، از دنيايش به دو جامه ژنده، و از خوراكش به دو گِرده نان، بسنده كرده است. البتّه شما توانايى اين كارها را نداريد؛ امّا با پارسايى و سختكوشى و پاك دامنى و درستكارى، مرا يارى كنيد.

نهج البلاغه نامه ۴۵